Spartańscy wojownicy

Wyszkolenie

Do IV wieku p.n.e. szkolenie wojskowe rozpoczynało się od 7 roku życia. Hoplita umiał perfekcyjne władać bronią, znał swoje miejsce w szeregu i musztrę pododdziału, wiele również wiedział o taktyce. Cywilizacja oparta na militaryzmie wprowadzała taktykę jako element kultury i wiedzy. Podobnie w dziedzinie dowodzenia - strategiami zostawali ludzie o odpowiednim doświadczeniu, zdobytym w walce i popartym sukcesami, lub o odpowiednim statusie społecznym, co wiązało się ze szczególnym dostępem do wiedzy o taktyce z racji elitarnej pozycji. W Sparcie naczelne dowództwo przypadało - z racji urodzenia - jednemu z dwóch królów, którzy podlegali nawet zwykłemu wyszkoleniu żołnierskiemu, jakiemu poddawani byli wszyscy Spartiaci od 7 roku życia.

Podobnie było z posługiwaniem się bronią. Hoplita umiał jako ekspert operować tarczą i włócznią, mieczem, oraz - w ograniczonym zakresie - procą lub łukiem; przewaga formacji hoplitów nad innymi rodzajami wojsk w tamtym okresie leżała głównie w perfekcyjnym wyszkoleniu i w niepowtarzalności tej formacji.